Horzkada berezidun fresaketa erreminten mekanizatze portaera ikertzen da. Ebakigailu horiek eskuarki titanioaren, nikelaren eta tankerako superaleazioen arbastu eragiketetan baliatzen dira, eta ebakidura abiadura handiak galarazten dituzte, ebakitzeko indar handien eta konduktibitate termiko apalen eraginez. Azterlan esperimentalean, traba horiek aluminio-aleazioa erabilita saihestu ziren; haren bidez, mekanizazio baldintza komenigarriagoak lortzen dira, baita hortzen pasaera-maiztasun handiagoak ere, oinarrizko bibrazio moduen maiztasunekin alderatuta. Ebakidura orokorreko indar eredu baten bidez, simulazioek erakusten dute hortzdun ebakigailuek eragingailu pare txikiagoa behar dutela hortzik gabeko haien homologoetan baino; gure neurketek, berriz, baliozkotu egiten dute aurkeztutako eredua. Leheneratze eredu dinamiko bat eraikitzen da zuzenean espazio modalean, erremintaren/erreminta-euskarriaren/torlojuaren egituraren errepresentazio modala baliatuta, eta egonkortasun linealeko analisiak egiten dira, erdi-diskretizazioko metodoa baliatuta.
Chatterraren saiakuntzek ebakidura egonkor nabarmen handiagoko parametro domeinuak baieztatzen dituzte, baita horzdun fresa horietarako aurreikusitako aurrerapenaren dependentzia ere. Ikerketa horien emaitza gisa, ebakigailu horzdunen abantaila praktikoak baieztatzen dira: nahiz eta material kopuru berbera ateratzen duten motor txikiagoa baliatuta, haien produktibitatea ere handitu liteke, ebakiduren sakonera egonkor handiagoa baliatuta homologo horzdunekin alderatuta baino, baita ebakitzen zailagoak diren materialen kasuan ere (titanioa, adibidez). Eraikitako eredu mekanikoak ere ebakitze-parametroen eta hortzen uhinen doikuntza egokia ematen du, ebakitzen errazak diren materialen prozesua optimizatzeko (aluminioa, kasu).
